Był powstańcem, emigrantem i konspiratorem.  Został zadenuncjowany, kiedy w Kamieńcu Podolskim organizował spisek przeciw caratowi. Aresztowano go ostatniego dnia 1843 roku i odesłano w kajdanach do Kijowa. W więzieniu odrzucił propozycję darowania mu kary śmierci w zamian za zeznania. Po siedmiu miesiącach sąd wojenny skazał go na rozstrzelanie. Karę śmierci zamieniono jednak na zesłanie na Syberię. Trafił do jednego z zakładów w obwodzie tarskim.  Od początku zesłania planował ucieczkę lub zorganizowanie buntu.  Metodycznie zbierał wiadomości o Syberii, zaznajamiał się z jej geografią, historią, gospodarką, obyczajami, i siłami wojskowymi. Doszedł  do wniosku, że partyzantka miałaby tu widoki powodzenia i że z pięciuset do tysiąca ludzi można by rozpocząć powstanie. Uważał, że "Syberia, to dziecko nieszczęść, łez i cierpień Rossyi i Polski, musi być swobodna i niepodległa od Rossyi". Z katorgi udało mu się zbiec, co opisał w swoich słynnych pamiętnikach. 

Więcej informacji  i materiałów o Rufinie Piotrowskim szukaj w jego biogramie i na dalszych stronach naszego serwisu.